Republiek van Iran en minderheidsvolke

*
Iran se verskillende bevolkingsgroepe word op sowat 87 000 000 beraam, waarvan ongeveer die helfte etniese Perse is wat oorwegend in sentraal-Iran woon,  die res is Koerde, Baluchis, Azeriërs, Arabiere, Turkmeense, Lurs en Kaspiese etniese groepe.   Alhoewel die opeenvolgende regerings in Iran daarin geslaag het om etniese opstande aan te pak, het hulle die ideologiese en politieke oorlog teen minderheids-etno-nasionalisme verloor.  

*

Het ons volk, die Boere in Suid-Afrika iets in gemeen met ander minderheid bevolkingsgroepe in Iran?  Ons is nie net landbouers nie.  En Ja , heelwat minderheidsvolke het hul onafhanklike lande verloor en soek dit basies terug met internasionale vereistes wat nagekom moet word:  volle soewereiniteit.  Ons Boere republieke en gebiede moet herstel word na wat dit was in 1902.

*

(11 November 2022 article )

Etniese minderheidsvolke

Selfbeskikking en referendum 

Nes ons in Suid-Afrika.  Indien die etniese volksgroepe in Iran tevrede was, sou hulle nie hul ontevredenheid uitgespreek het nie.  Dit is ook duidelik wat ons as minderheidsvolk meer moet doen.  Die Volkstaatraad van 1994 het reeds goeie werk gedoen om te bepaal waar ons gebiede is.  die ondersoeke is amptelik gedoen, dus is dit nie nodig om die regering of enige politieke party toestemming te vra nie, dit moet internasionaal gedoen word. 

People’s international right to self-determination

Self-determination for the oppressed people

 Ander volke het dieselfde internasionale reg en het dit absoluut niks te doen met RAS of VELkleur nie.  Ons menseregte word totaal geskend en ons laat dit toe dat anc en libereale blanke organisasies oor ons loop en van ons vloerlappe en melkkoeie maak.  Dus, geld is goed genoeg, maar ons as volk het geen waardetoevoeging of ekonomiese groei nie.

*

Sedert die vroeë 2000’s was daar tekens van toenemende etno-nasionalisme en toenemende vervreemding onder Iran se etniese en godsdienstige minderhede, tot die mate dat sommige hoë Iranse amptenare waarskuwings uitgereik het. Byvoorbeeld, aan die einde van 2004 het die minister van intelligensie, Ali Younesi, berig dat die aard van toekomstige krisisse in Iran nie noodwendig polities sal wees nie, maar eerder etnies en sosiaal.

Die Islamitiese Majlis Navorsingsentrum en ‘n Iranse regeringsdenktenk, het in ‘n 2005-verslag gewaarsku dat die land ernstiger interne onrus in die gesig sal staar, tensy die regering die behoeftes van sy etniese minderhede beter sal aanspreek.    Dit kom voor dat daar oral onderdrukking en diskriminasie plaasvind met minderheidsvolke.

In onlangse jare het Teheran ernstige veiligheidsuitdagings in sy grensprovinsies in die gesig gestaar, aangesien die etniese minderhede – veral Koerde, Ahwazi Arabiere en Balochis – in direkte gewapende botsings met die regering betrokke was. Verlede jaar het Iran se ministerie van intelligensie verklaar dat die regime 100 “terreurgroepe” vernietig het wat in die grensstreke in die suidelike, suidoostelike en westelike dele van die land bedrywig is, wat hoofsaaklik deur etniese minderhede bewoon word.

In reaksie op die regime se wrede onderdrukking van Balochi-volk, het Iran se top-Sunni-geestelike en die de facto-leier van die Balochi-nasie Molavi Abdolhamid onlangs ’n beroep op Iranse owerhede gedoen om ’n referendum oor selfbeskikking te hou.

Op 4 November, tydens ‘n Vrydag-gebedspreek in die stad Zahedan, die provinsiale hoofstad van die Sistan-Baluchestan-provinsie, het Abdolhamid versoek gerig om ‘n referendum met internasionale waarnemers in die gebiede te hou.   Dit is versoek dat amptenare in beheer moet luister na die kreet van die mense op grondvlak. Mense het al 50 dae in die strate geprotesteer en kan hulle nie terugstoot deur hulle dood te maak en in die tronk te hou nie, want hulle het bloed gesien en hulle het hul eie doodgemaak.    Daar is dus versoek om ‘n referendum te hou,  wat die mense van Iran wil hê, en met watter soort verandering hulle sal gelukkig wees.   

Die kaart toon dat veral Balochistan, Koerdistan en Khuzistan die afgelope twee maande wrede onderdrukking deur Iranse veiligheidsmagte in die gesig gestaar het, in vergelyking met sentrale Persiese streke. (Bron: En-hrana.org)

Deur sy grens provinsies het die regime toegang tot die buitewêreld en sy gevolmagtigdes en “kolonies” (d.w.s. Irak, Libanon, Sirië en Gasa). Daarom het Iran se binnelandse en buitelandse beleid ‘n sterk impak op die etniese groepe in die grens streke. Gegewe dat etniese minderhede sterk kulturele bande met medemense in buurstate deel, kan hul druk vir groter selfbeskikking en politieke outonomie moontlik lei tot ‘n eenwording met hul familie. Die rol van “verwante state” in die ondersteuning van hul medemense moreel en materieel oor die grens heen is dus van groot belang.

Minderhede en minerale rykdom 

Klink bekend, want ook in Suid-Afrika is dit nie anders nie.

Iran se etniese minderhede vorm die meerderheid van die werkersklas. Dit is opmerklik dat Iran veral suksesvol was met die gebruik van Azeris in sy nasiebou. Baie van hulle is goed geïntegreer in die Persiese samelewing en daarom teenwoordig in alle verskillende sosio-ekonomiese en politieke strata (bv. die Opperleier Ali Khamenei is van Azeri-afkoms).

Iran se nasionale rykdom kom van sy natuurlike hulpbronne wat meestal in die grensstreke gekonsentreer is, wat die Islamitiese Republiek van Iran in ‘n ekonomiese reus en ‘n sterk militêre mag in die Midde-Ooste verander het.

Die Khuzestan-provinsie – wat Iran se “Akilles-hak” genoem word – wat hoofsaaklik deur Arabiere bewoon word, is Iran se energie hoofstad aangesien dit gemiddeld meer as 80% van Iran se olieproduksie en die grootste deel van sy aardgasproduksie produseer.   Ten spyte van die hoeveelheid inkomste wat deur die provinsie gegenereer word, ly Khuzestan aan uiterste armoede, hoë werkloosheid, ‘n gebrek aan water en elektrisiteit, en groeiende gesondheidsverwante kwessies.

Iranse Azerbeidjan het die grootste konsentrasie nywerhede en handel buite Teheran. Aardgasreserwes in die Chalous-gasveld in die Kaspiese See van Noord-Iran, wat deur Gilakis en Mazanderanis bewoon word, kan moontlik vir 20 jaar in byna 50 persent van alle Europese vraag na gas voorsien. Die ooreenkoms wat Iran met Russiese en Chinese maatskappye aangegaan het om in die veld te belê met ‘n winsaandeel van 20 jaar, sal Iran ook ‘n hoë vlak van Russiese en Chinese politieke steun internasionaal gee.

Die Iranse Koerdistan (genoem Oos-Koerdistan of Rojhelat deur die Koerde) beskik oor ‘n groot verskeidenheid minerale reserwes wat na raming sowat agt miljard ton is, oliereserwes en massiewe oppervlak- en ondergrondse waterbronne.

Die streek bevat byna 70% van Iran se bewese goudreserwes, geskat op 340 metrieke ton. Koerdistan het vir dekades die ekonomiese, landbou- en nywerheidsektore in Iran voorsien, wat hoofsaaklik die ontwikkeling van die sentrale dele van die land bevoordeel en aansienlike inkomste aan die staat gebring het. Dit het gebeur terwyl die Koerdiese streek onder die ekonomies mees onderontwikkelde en benadeelde gebiede van Iran bly.

Sowat 15% van Iran se gasreserwes in Koerdistan se Ilam-provinsie geleë. Ilam Gas Refinery is die hoofgasverskaffer aan Irak, wat Iran as nog ‘n politieke wapen gebruik het om Irak ekonomies en polities onder sy beheer te bring.

Sistan en Baluchistan, wat die “minerale reënboog” van Iran genoem word, is waar daar van die mees ekonomiese myne is met reserwes van antimoon, titanium, koper en goud. Die stad Fanuj sit na raming op 3,6 miljard ton titanium reserwes, die strategiese metaal van die eeu. Die koper reserwes in die provinsie sal na verwagting 400 miljoen ton bereik.

Die beheer van waterbronne was nooit in die hande van die etniese minderhede nie,maar deur die sentrale owerhede beheer en aangewend om die sentrale streke van Iran te ontwikkel en Iran se militêre mag te versterk om sy plaaslike militêre ekspansionisme aan te wakker. Daarom, ten spyte van die tuiste van die grootste deel van Iran se natuurlike rykdom, is die koers van ontbering, armoede en werkloosheid baie hoog in die grens streke. Hierdie ongelyke verspreiding van hulpbronne het langdurige griewe geskep en ‘n beduidende rol gespeel om etniese groepe se begeerte na onafhanklikheid in die verarmde en onderontwikkelde periferie aan te wakker.

https://www.memri.org/reports/islamic-republic-iran-will-collapse-only-if-its-ethnic-minorities-are-supported

Hulle verskil ook van mekaar en hul woon en werkplekke word hieronder aangedui.

*

Die Perse is Iran se grootste etniese groep, maar byna ‘n dosyn ander etnisiteite verteenwoordig meer as ‘n derde van die totale bevolking. Die grootste etniese groepe, wat belangrike faktore in Iranse politiek is, is Azeriërs, Koerde, Arabiere, Baluchis en Lors. Ander sluit in Turkomen, Qashqai, Mazandarani, Talysh en Gilaki. Hulle beklee tientalle setels in die huidige parlement. Sommige van die rewolusie se grootste name kom van etniese minderhede.

https://iranprimer.usip.org/blog/2013/sep/03/iran-minorities-2-ethnic-diversity

*

VERWANTE INLIGTING

Iran se waardes en waterkanale

Iran woestyne

Onderdrukking van meerderheidsvolke oor minderheidsvolke vind wêreldwyd plaas.  Identies wat ook in Suid-Afrika aan die gang is.   Daar was nie onderdrukking van die swartes in hul tuislande nie, inteendeel hulle het heelwat grensnywerhede gehad en opbou het genoegsaam plaasgevind vir volle onafhanklikheid.   

Apartheidswetgewing is deur die Britse kroon en swart/ khoisan hoofmanne ingestel reeds vanaf 1815, waar aparte reservate en kroongebiede gevorm is.  Die Britse statebond, kommuniste en blanke liberaal genote het nie daarvan gehou nie en is die 1994 sogenaamde kommunistiese demokrasie op ons afgedwing waar al ons menseregte verdwyn het met swart bemagtiging, regstelaksie, diskriminerende wetgewings en grondonteiening.

Jan Smuts – Churchill – Rhodes – “apartheid” : British rules

Inhoudsopgawe B-BBEE Index

Nie baie jare gelede het die Koerde hul eie onafhanklike land gehad wat van hul weggeneem is. Soortgelyk as die twee Boere Republieke en afdwing van mag in 1910 se Uniewording. Die Koerde is wyd versprei in verskillende lande en gebiede, veral waar hul land oorspronklik is.

Dit sou net regverdig gewees het as hierdie volk hul land kan terugkry waar dit hoort. Tans is hulle sonder ‘n land of regering wat hul belange kan beskerm. Nes ons Boere van die Boere republieke.

Kurdistan –  Koerde

Kurdish in shock –  human violations by various countries  –  war crimes

Land of Kurds

Kurdish – Syria – Turkey – Russian (violation of human rights)

Russian – Turkish – Kurdish – Syria (Sochi “Agreement”)

The Kurds and Arab belt

Turkey – USA (Kurdish conflicts)

*

People without a country – Heritage of the Kurdish
https://www.youtube.com/watch?v=DKDFqJIKtnE