Mensehandel – SA, Afrika en ander lande

*

Suid-Afrika suig nie aan die agterspene as dit kom by mensehandel nie.   Mensehandel is nie ‘n beroep wat uit een afdeling bestaan nie.   Slawehandel, oes van organe, kannibalisme, seks, dwelms en ander verwante beroepe, is ‘n groot en wye beroep wat lankal in bedryf is.    Dit is eeue oud.  Hierdie spul misdadigers wat dit beoefen, is een van ons Boere volk se aardsvyande, wat soms fokus op jong kinders en die jeug om hulle te vernietig.    Daar is oral wetgewings, regulasies en verdrae op internasionale vlak, wat nie een nagekom word nie.   Owerhede en regerings maak die wetgewings, maar hulle eie wetgewings word eenvoudig geïgnoreer en stel nie belang om die misdade te vernietig nie.   

*

Dit is nie net Suid-Afrika nie, maar baie lande en regerings is daarby betrokke..   Dan is daar alewige aanvalle dat slawerny afkomstig is vanaf blankes, wat onwaar is.    Indien daar geen aanbod (verkoper) is nie, is daar geen aanvraag nie.   Kannibalisme ontstaan juis uit ontvoering en steel van mense lewens.   Dwelms en seks is dieselfde, dit word oral aan onskuldiges voorsien en word misbruik in alle gevalle, afhanklikheid daarvan is ‘n misdaad, veral met kinders.

Verskillende stamme en volke, selfs regeringsleiers, verkoop en ontvoer soms hul eie families om inkomstes te verkry.  Heelwat beland in die pedofielbedryf as seksslawe, of hul organe word ge-oes en kinders se bloed word ge-oes en word gevoer met dwelms, drankies word gedokter.

Die lewendige verhale van mense wat voor ons verbyflits en geskilder word is die mensehandel en smokkelbedryf, veroorsaak armoede, maatskaplike en emosionele probleme.   Die letsels wat nie maklik weggaan nie.

Mensehandel is die vinnigste groeiende kriminele bedryf in die wêreld, wat meer as R258 triljoen rand per jaar genereer. ’n Skatting van 2,8 uit elke 1 000 mense in Afrika leef in hedendaagse slawerny.   Met 64% van die slagoffers van mensehandel wat in Afrika aangeteken is, is kinders en daarna vroue.    Hierdie kinders en vroue, word geforseer, of deur gesinslede, familielede of regeringsleiers.

*

Suid-Afrikaanse kinders word gewerf uit arm, landelike gebiede na stedelike sentrums soos Johannesburg, Kaapstad, Durban en Bloemfontein, waar meisies onderworpe is aan mensehandel vir seksuele doeleindes.


*
*

South African children are recruited from poor, rural areas to urban centres such as Johannesburg, Cape Town, Durban and Bloemfontein, where girls are subject to trafficking for sexual purposes.   Those ‘agents’ are working all over South Africa, not only in those cities.

*

Two of the most notable convictions emanated from cases reported in North West of rape and human trafficking as well as in the Western Cape of child pornography. In May 2018, the court in Brits sentenced a 47-year-old man to eight life imprisonment sentences for raping three children aged 9, 10 and 11, one of whom is his niece that he eventually impregnated. Paternity tests proved that he was the father of his niece’s child and police investigations led to the discovery of the other two victims. 

In the Western Cape Province, Bellville, a case of child pornography earned an impressive conviction where one of the FCS’s Cyber Crimes Investigation received information about a man in possession of pornographic material. Dedication, commitment and resilience by the investigators led to the arrest of the perpetrator. He was charged with three counts of rape, four of sexual assault, 12 counts of manufacturing among other related charges. The court sentenced him to three life imprisonment for the rape, a total of 57 for other charges and his details are recorded in the National Sexual Offenders register.

https://www.saps.gov.za/newsroom/selnewsdetails.php?nid=16714

The 66-year-old Rudman, made several court appearance until he was sentenced by the Makhanda High Court on 23 February 2024.

The subsequent legal process ended with Rudman receiving the following sentence:

Charge 1 – trafficking in persons (10 years’ imprisonment)

Charge 2 – Rape (three years’ imprisonment)

Charge 3 – Sexual Assault (18 months imprisonment)

Charge 4 – Sexual Assault (18 months imprisonment)

Charge 5 – Trafficking in Persons (10 years’ imprisonment)

Charge 9 – Trafficking in Persons (10 years’ imprisonment)

Charge10 – Rape (three years’ imprisonment)

All sentences will run concurrently and Rudman will serve an effective 14 years’ imprisonment term.  

https://www.saps.gov.za/newsroom/msspeechdetail.php?nid=51604

&

The vivi paintings that are painted before our lives are the smuggling industry, which on the surface costs financially, but causes social and emotional problems.    Human trafficking is the fastest growing criminal industry in the world, generating more than R258 trillion rand per year. An estimate of 2.8 out of every 1,000 people in Africa are living in modern day slavery. With 64% of trafficked victims recorded in Africa are children.  There are laws, regulations and treaties everywhere at the international level, none of which are followed.  Authorities and governments make the laws, but their own laws are simply ignored.

https://www.justice.gov.za/vg/TIP.html

*
*

https://www.unodc.org/e4j/zh/organized-crime/module-3/key-issues/trafficking-in-persons.html

*

DIE OORSAKE IS ALLES TE DANKE AAN DIE ANC EN ANDER POLITIEKE LEIERS IN PARLEMENT WAT NIE WERK DAARVAN MAAK OM DIE BURGERS TE BEVEILIG NIE.

Die handeldryf of smokkel van persone het net in die moderne tyd ‘n nuwe naam gekry, naamlik mensehandel (human trafficking).   Dit is niks anders as slawerny soos van ouds nie.   Aanbod en aanvraag is en was nog altyd daar. 

Vroeër is die koloniale meesters die skuld gegee vir slawerny, wat enige vorm kon aanneem.   Sonder die aanbod, sal daar geen aanvraag wees nie, visa versa.   Sommige volke en stamme, steel kinders en persone uit eie volksgeledere, wat eenvoudig verdwyn en nooit weer lewendig gesien word nie.   Dit raak elke bevolking in Suid-Afrika.   

Hierdie MISDAADberoepe kring verder uit na die verspreiding van dwelms en handeldryf,  seksslawerny, oes van organe en bloed sowel as kannibalisme en uiteindelik aanvalle en moorde.

Burgers van veral buurlande trap gedurig in ‘n diep gat waarna hulle nie kan uitkom nie, en dit gaan eerstens om vinnig geld te maak uit die verkoop van ‘n lewe.   Moontlik afpersing, slegte skuld of selfs dwelms wat betrokke is.   Soms is dit families en vriende wat op mekaar wraak neem vir ekstra inkomste.

*

SA se onbemande grenslyne

Vir sommige sindikaatmeesters is ‘n ander persoon of kind wat gesteel word, van hul eie huislike omstandighede geneem word, niks werd nie. 

Dit gaan oor ‘n inkomste vir daardie hanteerders of vervoerders en eienaars wat agter alles sit.    Juis omdat hierdie mensehandelaars met ‘n slu en slim storie tewerk gaan van beloftes van aannemes van ‘n kind of werksgeleenthede in die nuwe land waarheen gesmokkel word.

Suid-Afrika se owerhede en die huidige parlement, maak hulle netso skuldig hieraan omdat hulle nie die grense behoorlik beman of selfs vrywaar dat so iets nie gebeur nie.    SA het ‘n weermag, maar hulle word eerder in die DRC gebruik om privaat myne op te pas vir politici.

Indien dit hul erns was om dit totaal te beperk, sou die prentjie op die land se grense totaal anders daaruit gesien het.   Die immigrasie hekke is totaal skuldig sowel as die SA Polisie wat nie wet en orde kan uitvoer nie.   Heelwat ministeries speel ook ‘n rol, soos Gesondheid, Waterwese en Weermag, selfs Onderwys en opvoeding, waar skoolkinders aangery word na ons skole.

Smokkel gaan lankal aan en is nie ‘n dag of jaar oud nie.   Na 1994 het dit miljoen keer vererger as wat dit voorheen was.    In ‘n mate was ons grense heel goed verdedig, maar tog het heelwat terroriste met hul AK’s en ander gewere deurgekom.  Daar het hewig voertuie deurgesmokkel met bomme wat geplant is.   Dus, dit behels nie net een aspek soos seks slawe nie, maar kinderhandel is ‘n groot aantrekkingskrag en ‘n bron van inkomste, veral vir die hanteerders en die wat weer die hanteerders beheer.   Wapensmokkelary word ook hiermee verbind.

Die grense van Suid-Afrika is oop nes al die ander grense van buurlande.  Daar word nie regtig diepliggend ondersoeke gedoen na elke bus of swaart voertuig wat betrokke is daarmee nie.   Hierdie hanteerders en selfs die wat die betrokkenes met vals voorwendsels vervoer en smokkel, word betaal om dit te doen.   Hierdie misdaadsituasies het beslis nie oornag ontstaan nie.   Dit sal mens ook nie verbaas dat sommige kinders wat vir aannemes afgedwing word, van buurlande afkomstig is waar daar Suid-Afrikaanse pare na hierdie kinders moet omsien en versorg.   Hierdie is toenemend en daar is baie klagtes hieroor, dat daar meer buitelanders is as burgers.   Dus word die burgers nie net stief behandel nie, maar hulle het geen of selde ‘n mediese diens.

*

Die 2022 is basies identies dan die 2023 verslag oor Suid-Afrika

2023 verslag oor Suid-Afrika

Hoë werkloosheid en sosio-ekonomiese stratifikasie het die kwesbaarheid van uitbuiting verhoog, veral van die jeug, swart vroue en buitelandse migrante. Mensehandelaars werf slagoffers wat werkloos is en sukkel met dwelmgebruik, en gebruik gewoonlik middels om beheer oor slagoffers, insluitend kinders, te behou. Ouers met dwelmverslawing buit soms hul kinders in sekshandel uit om vir dwelms te betaal. Handelaars lok toenemend buitelandse en Suid-Afrikaanse vroue en meisies met die troubelofte en dwing hulle dan tot kraam na die huwelik.

Misbruik van die gebruik van ukuthwala, ‘n kulturele norm wat in gedwonge huwelike kan manifesteer, kan bydra tot die kwesbaarheid van meisies en vroue vir uitbuiting, veral in die Oos-Kaap en KZN.

Volgens ‘n studie het ongeveer 500 000 kinders in 2021 die skool verlaat, wat daartoe gelei het dat ‘n totaal van 750 000 kinders nie by die skool ingeskryf het nie; hoë sterftesyfers weens die pandemie het die weeskindbevolking laat toeneem, wat meer kinders kwesbaar gelaat het vir uitbuiting. Daar was ‘n paar berigte van seuns wat uit die land gelok is vir vals sportbeurse en toe tot uitbuiting gedwing is.

Handelaars werf beide buitelandse en Suid-Afrikaanse slagoffers deur middel van vals werk advertensies op sosiale media en geklassifiseerde advertensieforums, insluitend advertensies vir webkameramodellering, gasvryheid, mynbou en huishoudelike werk. Sommige vals advertensies, veral vir huishoudelike werk, versoek spesifiek Zimbabwiese of Malawiese aansoekers.

Sommige boere maak staat op “bakkie-makelaars” om hul personeel vinnig uit te brei gedurende die oesseisoen, wat buitelandse migrante na plase bring; hierdie makelaars is ongereguleer en vra werkerswerwingsfooie. Mensehandelaars buit jong mans uit buurlande uit wat na Suid-Afrika migreer vir plaaswerk; sommige word daarna gearresteer en as ongedokumenteerde immigrante gedeporteer. Ten spyte van hoë werkloosheid, reis migrante van Oos-, Sentraal- en Suider-Afrika na Suid-Afrika op soek na ekonomiese geleenthede, veral van Ethiopië en Mosambiek, en is kwesbaar vir uitbuiting. Die gebrek aan geldige dokumentasie, as gevolg van ‘n uitgerekte asielproses, het asielsoekers se vermoë om toegang tot beskerming en dienste te verkry, beperk.

Amptelike aandadigheid aan mensehandelmisdade, veral deur polisie- en immigrasiebeamptes, het die werking van handelaars en georganiseerde sindikate wat by mensehandel betrokke was, vergemaklik. Sindikate, wat hoofsaaklik deur Nigeriërs bedryf word, dwing vroue uit Nigerië en lande wat aan Suid-Afrika grens, tot kommersiële seks, hoofsaaklik in bordele en ander kommersiële-front-ondernemings.

Suid-Afrikaanse georganiseerde mensehandelsindikate buit meisies so jonk as 10 jaar oud uit in sekshandelbedryf. Sommige bekende bordele, wat voorheen geïdentifiseer is as plekke van sekshandel, gaan voort met amptenare se stilswyende goedkeuring.

In sommige gevalle buit handelaars vroue uit in bordele wat as gastehuise vermom is. Sindikate werf ook Suid-Afrikaanse vroue na Europa, waar handelaars sommige dwing tot sekshandel, huishoudelike diens of dwelmsmokkelary.

Mosambiekse misdaadsindikate gebruik die oostelike grens van die Krugerwildtuin in Mpumalanga, in staat gestel deur korrupte amptenare, om migrante na ander dele van die land te vervoer vir dwangarbeid, deur dieselfde roetes wat deur sindikate gebruik word om ander misdade te fasiliteer. Sindikate buit ook mynwerkers, beide Suid-Afrikaanse en buitelandse migrante, soms bekend as zama zamas, uit in onwettige goud-, diamant- en steenkoolmynbou; mynwerkers word aan gevaarlike toestande blootgestel en word soms vermoor deur bendes wat meeding om beheer oor myne. Handelaars wat in Suid-Afrika werksaam is, is meestal van Nigerië en Suid-Afrika; daar was egter verslae van handelaars van Bangladesj, Tanzanië, Malawi, Mosambiek, Pakistan, Zimbabwe, Ethiopië en die VRC.

Ongedokumenteerde kinders, insluitend slagoffers van kinderhandel van Mosambiek, die DRK en Zimbabwe, kan nie toegang tot onderwys en regeringsdienste kry nie, wat hul risiko van staatloosheid en kwesbaarheid vir mensehandel verhoog.

Werwers lok vroue uit die Midde-Ooste, Asië en lande wat aan Suid-Afrika grens met aanbiedinge van wettige indiensneming, maar met hul aankoms onderwerp sommige die vroue aan huishoudelike diensbaarheid of dwangarbeid in die dienstesektor.

Mensehandelaars buit Basotho-vroue uit in sekshandel en huishoudelike diensbaarheid en mans in arbeidshandel, veral in die mynbou- en tekstielsektore, in Suid-Afrika.

Handelaars buit buitelandse manlike slagoffers uit aan boord van vissersvaartuie in Suid-Afrika se territoriale waters. Asiatiese werkers mag via kommersiële vlugte na Suid-Afrika reis om op vissersvaartuie te gaan waar hulle uitgebuit word.

Mensehandelaars onderwerp Pakistani’s en Bangladesj’s aan dwangarbeid deur skuldgebaseerde dwang in besighede wat deur hul medeburgers besit word. Eienaars van PRC-ondernemings in private besit, buit PRC-burgers, Suid-Afrikaanse en Malawiese volwassenes en kinders uit in fabrieke, sweetwinkels en ander besighede. Daar was 432 Kubaanse mediese werkers in Suid-Afrika aan die einde van 2022.

Owerhede het voortgegaan om met die regering van Kuba saam te werk om mediese beroepslui aan te stel om dienste in alle provinsies te verskaf. Suid-Afrikaanse amptenare het aangedui dat werkers in beheer is van hul paspoorte en geloofsbriewe en het gerapporteer om werkers direk te kontrakteer en te betaal. Dit was egter onduidelik of Kubaanse werkers hul eie bankrekeninge beheer en daar was geen inligting oor die kontrakte wat die werkers met die Kubaanse regering onderteken het nie.

In 2022 het ‘n geloofwaardige internasionale NRO ‘n wêreldwye verslag oor die Kubaanse arbeidsuitvoerprogram gepubliseer, waarin 18 voormalige werkers getuienis gelewer het oor die toestande waarmee Suid-Afrika te kampe het. Volgens die verslag was 45 persent onder toesig, 48 persent is aan bewegingsbeperkings onderwerp, 80 persent het uitbuiting aangemeld, 72 persent het dreigemente en geweld aangemeld, en 50 persent het gerapporteer dat hulle deur Kubaanse owerhede gedwing is om by die program in te skryf.

&

High unemployment and socioeconomic stratification increased vulnerability of exploitation, particularly of youth, Black women, and foreign migrants.  Traffickers recruit victims who are unemployed and struggle with substance use, and commonly use substances to maintain control of victims, including children.  Parents with drug addictions sometimes exploit their children in sex trafficking to pay for drugs. 

Traffickers increasingly entice foreign and South African women and girls with the promise of marriage and then force them into labor after marriage.  Abuse of the custom of ukuthwala, a cultural norm that can manifest into forced marriage, may contribute to vulnerability of girls and women to exploitation, particularly in Eastern Cape and KZN.  According to a study, in 2021, approximately 500,000 children dropped out of school, resulting in a total of 750,000 children not enrolled in school; high death rates from the pandemic increased the orphan population, leaving more children vulnerable to exploitation.  There were some reports of boys lured out of the country for fake sports scholarships and then forced into exploitation.

Traffickers recruit both foreign and South African victims through fake job advertisements on social media and classified advertisement forums, including advertisements for webcam modeling, hospitality, mining, and domestic work.  Some fake advertisements, particularly for domestic work, specifically request Zimbabwean or Malawian applicants. 

Some farmers rely on “bakkie brokers” to rapidly expand their personnel during harvest season, bringing foreign migrants to work on farms; these brokers are unregulated and charge workers recruitment fees.  Traffickers exploit young men from neighboring countries who migrate to South Africa for farm work; some are subsequently arrested and deported as undocumented immigrants.  Despite high unemployment, migrants travel from East, Central, and Southern Africa to South Africa looking for economic opportunity, particularly from Ethiopia and Mozambique, and are vulnerable to exploitation.  The lack of valid documentation, due to a protracted asylum process, limited asylum seeker’s ability to access protection and services.

Official complicity in trafficking crimes, especially by police and immigration officials, facilitated the operation of traffickers and organized syndicates engaging in trafficking.  Syndicates, predominantly operated by Nigerians, force women from Nigeria and countries bordering South Africa into commercial sex, primarily in brothels and other commercial-front establishments.  South African organized trafficking syndicates exploit girls as young as 10 years old in sex trafficking. 

Some well-known brothels, previously identified as locations of sex trafficking, continue to operate with officials’ tacit approval.  In some cases, traffickers exploit women in brothels disguised as guesthouses.  Syndicates also recruit South African women to Europe, where traffickers force some into sex trafficking, domestic service, or drug smuggling. 

Mozambican crime syndicates use the eastern border of Kruger National Park in Mpumalanga, enabled by corrupt officials, to transport migrants to other parts of the country for forced labor, through the same routes used by syndicates to facilitate other crimes.  Syndicates also exploit miners, both South African and foreign migrants, sometimes known as zama zamas, in illegal gold, diamond, and coal mining; miners are exposed to dangerous conditions and sometimes killed by gangs vying for control of mines.  Traffickers operating in South Africa are mostly from Nigeria and South Africa; however, there were reports of traffickers from Bangladesh, Tanzania, Malawi, Mozambique, Pakistan, Zimbabwe, Ethiopia, and the PRC.

Undocumented children, including child trafficking victims from Mozambique, the DRC, and Zimbabwe, are unable to access education and government services, which increases their risk of statelessness and vulnerability to trafficking.  Recruiters entice women from the Middle East, Asia, and countries bordering South Africa with offers of legitimate employment but, upon arrival, some subject the women to domestic servitude or forced labor in the service sector. 

Traffickers exploit Basotho women in sex trafficking and domestic servitude and men in labor trafficking, particularly in the mining and textile sectors, in South Africa.  Traffickers exploit foreign male victims aboard fishing vessels in South Africa’s territorial waters.  Asian workers may travel to South Africa via commercial flights to disembark on fishing vessels where they are exploited.  Traffickers subject Pakistanis and Bangladeshis to forced labor through debt-based coercion in businesses owned by their co-nationals. 

Owners of privately-owned PRC businesses exploit PRC nationals, South African, and Malawian adults and children in factories, sweatshops, and other businesses.  There were 432 Cuban medical workers in South Africa at the end of 2022.  Authorities continued to partner with the Government of Cuba to hire medical professionals to provide services in all provinces.  South African officials indicated workers were in control of their passports and credentials and reported contracting and paying workers directly. 

However, it was unclear if Cuban workers controlled their own bank accounts and there was no information on the contracts the workers signed with the Cuban government.  In 2022, a credible international NGO published a global report on the Cuban labor export program, in which 18 former workers provided testimony on the conditions faced in South Africa.  According to the report, 45 percent were under surveillance, 48 percent were subjected to movement restrictions, 80 percent reported exploitation, 72 percent reported threats and violence, and 50 percent reported being forced to enroll in the program by Cuban authorities.

*

BEELDMATERIAAL

Smokkel van kinders en slawerny, orgaansmokke – human trafficking

Dit is duidelik dat hierdie aspek van kinderhandel en smokkel word nie altyd aangemeld nie.

https://www.youtube.com/watch?v=ztEaAC12NOU

&

Traumatiese ervaring

In November verlede jaar is ‘n tienjarige meisie tydens ‘n roetine-verkeerspadblokkade gevind, vasgedruk in die bagasieruim van ‘n langafstandbus. Sy is vir etlike ure onder uiters uitmergelende toestande van Zimbabwe na Suid-Afrika gesmokkel. Maar haar saak is nie ongewoon nie. In hierdie maande lange ondersoek ontrafel Carte Blanche beweerde oorgrens mensehandel en die skaduryke figure bekend as vervoerders wat dit alles moontlik maak. Buitelandse burgers sonder dokumentasie word uit talle Afrikalande na Suid-Afrika gelok – baie van hulle beland op die strate van Johannesburg-Noord.   (Randburg is ‘n bekende baken)

Duisende Malawiërs word die land binne gelok op grond van die belofte van ‘n nuwe lewe, sommige word deur langafstandbusmaatskappye en begrafnisondernemers gesmokkel, net om tot sekswerk en handearbeid gedwing te word. In ‘n selfs meer sinistere wending word baie van die slagoffers gedwing om begrafnispolisse op hulself uit te neem sodra hulle Suid-Afrika bereik. Dit is ‘n ongewone vraag, maar ‘n gewaarborgde inkomste aangesien die vervoerders geld verdien op kwesbare en veral die ongedokumenteerde buitelandse burgers.

Mensehandel – Carte blanche het gaan ondersoek instel.

In November last year, a ten-year-old girl was found during a routine traffic roadblock, squashed inside the luggage compartment of a long-distance bus. She had been smuggled from Zimbabwe into South Africa under extreme conditions for several hours. But her case isn’t unusual. In this months-long investigation, Carte Blanche unravels alleged cross-border human trafficking and the shadowy figures known as transporters who are making it all possible.

Undocumented foreign nationals are lured to South Africa from numerous African countries – many of them ending up on the streets of Johannesburg North. Thousands of Malawians are lured into the country on the promise of a new life, some smuggled by long-haul bus companies and funeral parlours, only to be forced into sex work and manual labour. In an even more sinister twist, many of the victims are coerced into taking out funeral policies on themselves once they reach South Africa. It’s an unusual demand but a guaranteed income as the transporters cash in on vulnerable undocumented foreign nationals.

*

Bronne en verwante artikels

https://www.justice.gov.za/vg/TIP.html

https://www.a21.org/content/south-africa/gr3fvs

https://www.state.gov/reports/2023-trafficking-in-persons-report/south-africa

https://www.state.gov/reports/2022-trafficking-in-persons-report/south-africa/

Slavery –  human trafficking

*

Contact Admin:
Admin kan gekontak word by
volksvryheid9@gmail.com

*