Kambodja en Viëtnam oorloë – Kissinger

Kissinger was die hoofargitek van die Amerikaanse oorlogsbeleid in Suidoos-Asië, en het byna medepresidentstatus in sulke sake behaal. Kissinger en Nixon was ook uniek verantwoordelik vir aanvalle wat honderde duisende Kambodjane gedood, gewond of verplaas het en die grondslag gelê het vir die Khmer Rouge-volksmoord.

Henry Kissinger’s Mixed Role in the Vietnam War

Henry Kissinger was heelwat betrokke by die bomaanvalle op Kambodja en soos artikels beskryf, was dit geheim gehou vir die Kongres en die publiek vir lang tydperke. Volgens ‘n Pentagon-verslag wat in 1973 vrygestel is, het “Henry A. Kissinger elk van die 3 875 Kambodja-bomaanvalle in 1969 en 1970 goedgekeur” sowel as “die metodes om hulle uit die koerante te hou.” Dit maak enige land se inwoners nie net behoorlik kriewelrig hierteen wat agter geslote deure besluit en uiteindelik uitgevoer is nie.

Heinz Alfred Kissinger – Duitsland

Gebore Heinz Alfred Kissinger in Fürth, Duitsland, op 27 Mei 1923, het hy in 1938 na die Verenigde State gekom, te midde van ‘n vloed van Jode wat na Nazi-onderdrukking gevlug het. Hy het in 1943 ‘n Amerikaanse burger geword en het tydens die Tweede Wêreldoorlog in die Amerikaanse weermag in Europa gedien.

Nadat hy summa cum laude aan Harvard College in 1950 gegradueer het, het hy in 1952 voortgegaan met ‘n M.A. en ‘n Ph.D. in 1954. Hy het daarna by die Harvard-fakulteit aangesluit en in die Departement van Regering en by die Sentrum vir Internasionale Aangeleenthede gewerk tot 1969. Terwyl hy by Harvard skoolgehou het, het hy gedien as ‘n konsultant vir die administrasies van John F. Kennedy en Lyndon B. Johnson voor sy senior rolle in die Nixon- en Ford-administrasies. Kissinger, ‘n ‘ gelowige ‘ in politiek, het die Amerikaanse buitelandse beleid tussen 1969 en 1977 sterk beïnvloed.

Wanneer daar na al hierdie gebeure op ou beeldmateriaal van Kambodja en Viëtnam gekyk word of artikels daaroor lees, sien mens die jong mense wat geveg het vir vryheid om hul land en volk te verdedig teen hierdie magtige kolonialistiese magte. Dis nie hierdie jong mense en burgers, wat na die onderskeie GROOT magtige lande gegaan en hulle daar gaan aanval het nie, maar dis ‘n donker somber prentjie van moord en doodslag teenoor onskuldiges, vrouens en kinders wat moes vlug teen verkragters en moordenaars. Die gifgasse wat oor hul neergelaat is, wat dorpies verwoes het. Hul nakomelinge wat vandag nog die onmenslike letsels dra van groot moondhede wat dit eenvoudig uitgevoer het. Vrouens wat verkrag is, het later met ongewenstes in hul buik gesit, wel wetende dit is nie een van hulle nie. En ‘n liedjie kom by ons op van “Siembamba”. WAT as hierdie situasie andersom was, sou hierdie moondhede dit toegelaat het dat hulle so verwoes word soos wat hulle verwoes het?

Henry Kissinger was verantwoordelik vir die neem van groot besluite wat verband hou met die Viëtnam- en ook Kambodja oorloë. Hy was destyds die raadgewer van die Amerikaanse president John F Kennedy (1969-75) en ook minister van buitelandse sake (1973-77) van president Richard Nixon. Hy het die Amerikaanse bombardement van Kambodja geheim gehou vir die Kongres, maar het die Nobelprys gewen vir die onderhandeling van die 1973 Parys Vredesooreenkomste wat gelei het tot ‘n wapenstilstand. Daardie vrede het twee jaar later misluk.

Die Viëtnam-oorlog was ‘n sentrale kwessie in die presidensiële verkiesing van 1968, en Nixon het hom beywer vir die belofte om “vrede met eer” te bring. Die ongewilde oorlog wat onder Kennedy en Johnson begin is as ‘n manier om te keer dat kommunisme in Suidoos-Asië versprei het, het belastingbetalers ‘n jaarlikse $30 miljard gekos.

Tweehonderd uit die 500 000 Amerikaners wat in Viëtnam gestasioneer is, het elke week gesterf, wat selfs meer protes teen die konsep aangevuur het. Maar om uit die konflik te onttrek, het beteken dat Amerikaanse bondgenote in Suid-Viëtnam verlaat word en, het Kissinger en Nixon gevrees, Amerika swak laat lyk.

Die Parys-vredesooreenkomste wat tot ‘n wapenstilstand in Viëtnam gelei het, is op 27 Januarie 1973 onderteken. Vir kritici het “vrede met eer” nie so anders gelyk as opsies wat beskikbaar was toe Nixon die eerste keer aan bewind gekom het nie: “Kissinger en Nixon het vier jaar se onderhandelinge vermors. met die Viëtnamese kommuniste, instem tot feitlik dieselfde vredesvoorwaardes in 1973 wat in 1969 op die tafel was,” voer Brigham aan.

In totaal het 2,5 miljoen tot 3 miljoen Viëtnamese en ander Indokinese en 58 000 Amerikaners in Viëtnam gesterf. Honderde meer was vermis in aksie.

Soortgelyke moorde het oral plaasgevind, sal nooit bekend wees nie. Toesmeerdery was algemeen, ondersoeke is selde onderneem, en misdade het oor die algemeen verdamp met die mis van oorlog. Maar daar was genoeg geleenthede vir chaos en bloedbad. In die twee jaar voor Nixon se ampsaanvaarding was daar amptelik 426 helikopters in Kambodja, volgens ‘n verslag van die departement van verdediging.

Kambodja en Khmer Rouge – volksmoord

Teen die einde van die bombardementveldtog, met die bynaam “Operation Menu”, het die VSA ‘n totaal van 110 000 ton bomme laat val wat tussen 150 000 en 500 000 burgerlikes doodgemaak het. Die Khmer Rouge het anti-Amerikaanse sentiment in ‘n gedestabiliseerde Kambodja aangewakker, aan bewind gekom en 1,7 tot 2,2 miljoen Kambodjane as deel van die Kambodjaanse volksmoord .

Ondersoek is deur “The Intercept” verskaf en bewyse van voorheen ongerapporteerde aanvalle wat honderde Kambodjaanse burgerlikes tydens Kissinger se ampstermyn in die Withuis gedood of gewond het. Toe hy uitgevra is oor sy skuld vir hierdie sterftes, het Kissinger met sarkasme gereageer en geweier om antwoorde te verskaf.

Minder as ‘n maand nadat Kissinger en Haig die geheime bombardement van Kambodja begin beplan het, het die VSA Operasie MENU van stapel gestuur, ‘n sensitiewe versameling B-52 strooptogte met die kodenaam ONTBYT, MIDDAGETE, HAPPIE, AANDETE, NAGEREG en AANDETE wat vanaf Maart uitgevoer is. 18, 1969, tot 26 Mei 1970.

‘n Eksklusiewe argief van voorheen geklassifiseerde Amerikaanse militêre dokumente – saamgestel uit die lêers van ‘n geheime Pentagon-taakmag wat oorlogsmisdade gedurende die 1970’s ondersoek het, inspekteur-generaals se navrae begrawe te midde van duisende bladsye van onverwante dokumente, en ander materiaal wat ontdek is gedurende honderde ure van navorsing by die Amerikaanse nasionale argief – bied voorheen ongepubliseerde, ongerapporteerde en ondergewaardeerde bewyse van burgerlike sterftes wat tydens die oorlog geheim gehou is en byna heeltemal onbekend aan die Amerikaanse volk bly.

Die dokumente het ook ‘n rudimentêre padkaart vir op-die-grond-verslaggewing in Suidoos-Asië verskaf wat bewyse gelewer het van talle bykomende bomaanvalle en grondaanvalle wat nog nooit aan die buitewêreld gerapporteer is nie.

Die data wat deur Clinton vrygestel is, toon die totale loonvrag wat gedurende hierdie jare gedaal het, is byna vyf keer groter as die algemeen aanvaarde syfer. Om die hersiene totaal van 2 756 941 ton in perspektief te plaas, het die Geallieerdes net meer as 2 miljoen ton bomme gedurende die hele Tweede Wêreldoorlog laat val, insluitend die bomme wat Hiroshima en Nagasaki getref het: onderskeidelik 15 000 en 20 000 ton. Kambodja is dalk die land wat die meeste gebombardeer is in die geskiedenis.

Kissinger se betrokkenheid…

Miljoene dood in die oorloë – berig in jacobin

Een groep wat Sihanouk uitgedaag het, was die Kommunistiese Party van Kampuchea, wat wyd bekend sou word as die Khmer Rouge. Die leierskap van die party is rofweg in twee faksies verdeel: een was pro-Viëtnamees en het samewerking met Sihanouk voorgestaan, die ander – gelei deur Pol Pot – was anti-Viëtnamees en het Sihanouk se bewind gekant.

Teen 1963 het Pol Pot se faksie meestal die ander, meer ervare faksie verplaas. Dieselfde jaar het hy na die platteland van Kambodja verhuis om ‘n opstandveldtog te formuleer.

Die Amerikaanse bombardement in Kambodja het ‘n reeds brose regering gedestabiliseer. Toe Kambodja sy onafhanklikheid van Frankryk in 1953 gewen het, het prins Norodom Sihanouk sy effektiewe heerser geword. ‘n Neutralis, Sihanouk se primêre doelwit was om die integriteit van Kambodja te handhaaf – ‘n taak wat geweldig moeilik was, as gevolg van Amerikaanse, Chinese en Viëtnamese belange, sowel as verskeie linkse en regse faksies binne Kambodja, almal Sihanouk in verskillende aanwysings. Hy het ‘n delikate balanseertoertjie probeer en groepe van mekaar af gespeel, een dag met een groep gewerk en die volgende dag teengestaan.

In 1969 het die Amerikaanse lugoorlog teen Kambodja drasties toegeneem as deel van Nixon se Viëtnamiseringsbeleid. Die doel was om Viëtnamese kommunistiese magte wat in Kambodja geleë is, uit te wis om die VSA-gesteunde regering van Suid-Viëtnam en Amerikaanse magte wat daar gestasioneer is, te beskerm. Aan die begin van die eskalasie het KR-vegters minder as 10 000 getel, maar teen 1973 het die mag gegroei tot meer as 200 000 troepe en burgermag.

REWOLUSIE EN VOLKSMOORD – ushmm

Die leegmaak van die stede was net die begin van die Khmer Rouge se brutale poging om feitlik elke element van die tradisionele Kambodjaanse samelewing af te breek. Die regime het ‘n massiewe aanval op eeue-oue tradisies en erfenis geloods en dit veroordeel as ‘n hindernis vir die vestiging van die utopiese klaslose samelewing. Boeddhistiese monnike is as parasiete bestempel, hul tempels is beslag gelê en omgeskakel na ander gebruike. Kunswerke is vernietig.

Die Khmer Rouge het ten doel gehad om die tradisionele familie af te skaf. Etes is dikwels gemeenskaplik geneem. Baie kinders is van hul ouers geskei en in arbeidsbrigades geplaas wat van plek tot plek gereis het om by werksprojekte aan te sluit. Mense is dikwels verbied om die geringste toegeneentheid, humor of jammerte te toon, en is aangemoedig om oor mekaar in te lig.

Die middelklas, die geleerdes, die godsdienstiges, mense wat met die vorige regering geassosieer is, en etniese of nasionale minderhede—almal is as vyande geteiken. Alhoewel die nuwe orde teoreties klasloos was, was elke gemeente op die platteland in wese in twee groepe verdeel: “basismense”, wat vroeg by die beweging aangesluit het en geag is lojaal en waardig vir belonings, en “nuwe mense”, wat gekom het. uit die stede in 1975 en sou verag en vervolg word.

Bronne